OKF MISCAST

Karoru · Gość

Paweł Buckler był jednym z dowodzących wojskami niemieckimi na Warmii i mazurach. Chociaż jego rzeczywiste działania były bardzo małe, to jednak nadzorował wiele ważnych akcji przeprowadzonych na tych ziemiach.
Matka Anna Welska i Ojciec Stefan Buckler poznali się przez rodziców. Już za młodu postanowiono ich małżeństwo. Gdy rodzice Anny umarli wzięła ona ślub z Pawłem i przeniosła się do jego pałacyku w Furten pod Berlinem. Jako, że Paweł był oficerem, a nastroje w armii niemieckiej były raczej wojenne, miał on dużo spraw do załatwienia. Rzadko bywał w domu. Pół roku po ślubie pojawiło się pierwsze dziecko. Był nim właśnie Paweł. Chłopiec zgodnie z wolą dziadków, został przeznaczony do wojaczki. Gdy Paweł wstąpił do szkoły oficerskiej urodziła się jego młodsza siostra Eva. Dziewczynka okazał się jednak być chorą psychicznie i w dwa lata po narodzinach postanowiono zamknąć ją w zakładzie dla psychicznie chorych. Rodzina oficjalnie wyrzekła się „nieudanego dziecka”. Paweł dowiedział się o tym jednak dopiero po ukończeniu szkoły. Z relacji znajomych wiadomość ta nie wywarła na nim większego wpływu. „Przyjął ją jako naturalną kolej rzeczy” opisuje jeden ze stałych bywalców w pałacyku Bucklerów. W 1935 roku, po ceremonii kończącej jego naukę, został Paweł skierowany do Berlina. Tam służył przez pół roku w charakterze dowódcy jednostki wojskowej. Po nieuzasadnionym użyciu broni palnej przez jednego ze swoich podwładnych, został wysłany na północ do Becken, bazy marynarki. Służył tam aż do rozpoczęcia wojny. Mało wiadomo o jego działaniach w tamtym czasie. Powoli w jego aktach zaczęły się pojawiać wpisy „ściśle tajne”. 1 września 1939 roku został skierowany na front, do wielkopolski. Tam pozostawał do lipca 1941 roku, kiedy to przeniesiono go do Elbląga. Nadzorował on budowę stoczni budujących Uboty. Jednak zamiast przebywać w samym Elblągu dużo podróżował po regionie. Odwiedzał wiele miasteczek, zostawał w nich przez kilka tygodni, po czym przenosił się gdzieś indziej. Na mazury został przeniesiony razem ze swoim czteroosobowym oddziałem. Chociaż widywano ich rzadko, traktowano ich na równi z Bucklerem i Fritz’em Todt’em (dowódca wojsk niemieckich na terenie Pomorza, Warmii i Mazur). Z czasem stocznia została ukończona, a Paweł przeniósł się do Olsztyna (marzec 1943). Tutaj założył swoją kwaterę główną w tartaku na ul. Kościuszki. W Olsztynie przebywał aż do zakończenia działań wojennych na tym terenie, jednak nigdy nie wdziano, by oficjalnie opuszczał miasto. Mówiono, ze w lipcu 1944 roku sam Hitler przybył spotkać się z Bucklerem, jednak nie ma na to spotkanie żadnych dowodów.
Jednym z incydentów, który został zatuszowany kilka godzin po zdarzeniu był związany z bunkrem nr 72, typu B wybudowanym w 1939 roku w Marianach koło Giżycka. Podczas pobytu Pawła Bucklera na terenie tej placówki doszło do serii 13 zgonów wśród żołnierzy i 26 wśród ludności cywilnej. Oficjalnie mówiło się o buncie krwawo stłumionym przez wzorowo wypełniającego swoje obowiązki oficera, jednak w odpowiednich kręgach wspominało się o dziwnym wyglądzie i zachowaniu zmarłych ludzi.

***

Jest to historia jednego z NPC w mojej sesji. Myśle, że jest wiele sposobów na wprowadzenie go do sesji. A poza tym, to chyba w miare barwna postać, nie?
Zainteresowanych zapraszam do dzialu Mistrza Gry, gdzie zamieszcze kilka notek od Pawła Bucklera do kilku ważnych osobistości.